۲۷ سال پیش در چنین روزهایی گروه تروریستی طالبان به رهبری «ملا محمد عمر» که بعدها خود را امیرالمومنین «امارت اسلامی افغانستان» نامید با تصرف شهر «کابل» نخستین دوره حکمرانی خود را با سلاخی دکتر «نجیب» آغاز کرد که عمر آن بعد از شش سال با اشغال نظامی افغانستان توسط دولت آمریکا به پایان رسید.
شروع فعالیتهای سیاسی دکتر «نجیب» از «تهران»
دکتر «نجیبالله» پس از سرنگونی دولت «محمد داوودخان» در جریان «انقلاب ثور» در سال ۱۳۵۷، به عنوان سفیر در «تهران» مشغول بهکار شد؛ ولی دیری در مقام سفارت نماند و به «افغانستان» فراخوانده شد و پس از آن به «مسکو» رفت. پس از چندی با حمایت «شوروی»، رئیس «خاد» [خدمات امنیت دولتی] سازمان اطلاعاتی افغانستان شد و از همانجا مبارزات گسترده «نجیب» علیه «فساد»، «رشوه» و «بنیادگرایی دینی» آغاز شد. روند پیشرفت «نجیبالله» با ریاست «خاد»، سرعت بیشتری گرفت و پس از آن در سال ۱۳۶۵ به دبیر کلی «حزب دموکراتیک خلق» و سپس با کنارهگیری رئیسجمهور وقت «ببرک کارمل» به «ریاستجمهوری» رسید و به اصلاحات گستردهای دست زد.
از «چپگرایی» تا «ملیگرایی» در دورهی ریاستجمهوری
دکتر «نجیب» پیش از آنکه «رئیسجمهور» شود، گرایش به ملیگرایی افغانی داشت که البته در برابر باورهای چپ کمونیستی موقعیت ثانوی داشت. ولی بعد از ریاستجمهوری، هر چه جلوتر آمد، نگاه «ملی» در او تقویت شد؛ و با تجدیدنظر در اصول اصلی و خطوط مرامی حزبش رویکرد جدیدی در پیش گرفت و صادقانه در پی تغییراتی در عرصه سیاسی با افزایش مشارکت و آزادیها برآمد. او با تشکیل یک «لویی جرگه» [مجلس] با حضور ۸۰۰ نفر از بزرگان «قانون اساسی» را با توجه به پیشنهادات سازمان ملل با سمتگیری دمکراسیخواهانه تغییر داد. حتی نام حزب «دموکراتیک خلق» را به حزب «وطن» تغییر داد و شعار «وطَن یا کفَن» را برای آن برگزید.
از خروج قوای «شوروی» تا سلاخی «آخرین امید»
بعد از خروج نیروهای نظامی «شوروی» از افغانستان، دکتر «نجیب» بارها از سران گروههای مختلف «مجاهدین» برای مشارکت در «گفتوگوی ملی» دعوت کرد که پاسخ مناسبی نیافت؛ چراکه اسلامگرایان فقط با تاسیس «حکومت اسلامی» راضی میشدند. سرانجام بعد از اختلاف با ژنرال «دوستم» و خارج شدن کنترل «مزار شریف» فرایند سقوط دولت او شتاب گرفت و در سال ۱۳۷۱ قدرت را واگذار کرد و به دفتر «سازمان ملل» در «کابل» پناهنده شد و سپس در روزی چون امروز در سال ۱۳۷۵خ وحوش «طالب» پس از تصرف «کابل» دکتر «نجیب» و برادرش را از دفتر «سازمان ملل» بیرون کشیدند و پس از ساعتها شکنجه در ملاعام، او را در خیابان به دار کشیدند. «طالبان» اندام تناسلی «نجیب» و برادرش را قطع کرده و برای تمسخر در میان انگشتان بیجان جسدشان «پول» و «سیگار» گذاشتند. «طالبان» حتی مانع برگزاری مراسم تشییع جنازه، خواندن نماز و غسل میت برای آنها شدند. پس از چند روز اجساد به کمیته بینالمللی صلیب سرخ تحویل داده شد و پس از آن در «گردیز» خاک شدند؛ البته در سال ۲۰۱۵ این وحوش، بقایای جسد «نجیب» را از قبر بیرون کشیدند و نابود کردند.
از اعدام [سلاخی] وحشیانهی دکتر «نجیب» و برادرش در «کابل»
نگارش و گردآوری: «قجرتایم»
7 پاسخ
مسئولین جمهوری اسلامی که مرزها رو به روی مهاجران غیرقانونی افغان باز گذاشتن و راه رو برای این اسب تروا باز کردن و از طالبان حمایت میکنن، به زودی توسط طالبان دچار سرنوشت دکتر نجیب خواهند شد. امیدوارم دست از خیانت و حماقت بردارن.
یک مقدار هم از جنایات خاد مینوشتید بد نبود
دکتر نجیب را خدا برای مردم افغانستان فرستاد تا بازهم ب روزهای خوش و ابادی کشور و شادی برگرده ولی افغانستان لیاقت نحیب را نداشت
همه بدبختی ملتهای منطقه زیر سر آمریکا و انگلیس جنایتکار است
همانطور که زمان نشان میدهد، نجیبالله بسیار کارآمد بود و در دوران تصدی خود به عنوان رهبر خاد، هزاران نفر از شهروندان ضد کمونیست، مخالفان سیاسی و بنیادگراها را دستگیر، شکنجه و اعدام کرد. کارامدی او توجه شورویها را به خود جلب کرد.[۱۴] به همین دلیل، خاد به بیرحمی مشهور شد.
(نقل عینا از ویکیپدیا) قضاوت با خوانندگان
لعنت خدا بربنیادگران اسلامی نام خدا پیغمبر لکه دارکرده اند
تمام یدیختیهای ما ازبیعقلی و تقلیدماست.دین مشکل نداره مامردم خریم !! اسلام ملاک بود! کردنش شیعه وسنی!!