در این پست، خاطره‌ای از گربه‌ی ناصرالدین‌شاه به‌نام «ببری خان» را می‌خوانید. گربه‌ای که دارای کُلفَت و نوکر و لَلِه و آشپز و کالسکه‌چی بوده، با کالسکه‌ی مخصوصِ طلاکوبی‌شده رفت‌و‌آمد داشته، روی مبلمان مخمل و در پَرِ قو می‌خوابید و در هر ۲ وعده، نباید غذای یک‌جور می‌خورد!

در دهه‌ی عاشورا و تکیه‌ی دولت، تعزیه‌داری به صورت مفصل انجام می‌شد. انعام‌ها و خلعت‌ها مرحمت می‌گردید. دُورِ تکیه ۲۰ طاق‌نما است. اطراف و سکوها از زنان پُر می‌شد، قریب ۶ هزار نفر بودند. گاهی زد و خوردی هم بین زنان واقع می‌شد و لِنگه‌کفش بیشتر به کار می‌آمد، اما جِنّ قاجاری!

زنان ایرانی در طول تاریخ، به‌ویژه از دوران باستان به این‌طرف، اغلب خانه‌دار بوده‌اند و به‌طور کلی زندگی‌شان در کنج خانه‌ها خلاصه می‌شد، اما با توجه به روی‌کارآمدن حکومت پهلوی، مسائلی چون کشف حجاب، حق رأی و تحصیل، حقوق برابر نیز قوت گرفت. در این پُست روایتی متفاوت می‌خوانید.

تبریزیان که در وب‌سایت‌اش از او به عنوان پدر طب اسلامیِ جهان یاد می‌شود، در زمستان ۱۳۹۸، با سوزاندن کتاب مرجع پزشکی از هاریسون، سرتیتر خبرها شد. مجید زمانی در کانال خود مطلبی را در مورد نامبرده منتشر کرد که بخشی از آن را به‌علاوه‌ی جهل و خرافات قاجاری در این پست می‌خوانید.