سرزمین کهنسال و تاریخیِ ما، همواره مسافران و سیاحان بسیاری را به خود جلب کرده و تاکنون صدها مقاله و رساله و کتاب در این باب توسط آنان انتشار یافته است. سفرنامه‌ها یکی از منابع این قبیل آگاهی‌هاست که در این پست با دکتر جان ویشارد و کتاب «بیست‌سال در ایران» آشنا می‌شوید.

روایت زندگانیِ ناصرالدین‌شاه از بُعد سیاسی معمولاً کام تاریخ‌دوستان را تلخ می‌کند، اما در این بین داستان‌های شیرین و شنیدنی هم از وی کم نیستند و یکی از آن‌ها، وضعیت اهل اندرون و برخورد شاه با آنان است. از همین رو؛ در این مطلب یکی از این روایات را می‌خوانید که شاید تاکنون نشنیده باشید.

گرانی‌های ایران، صرفاً منحصر به اقتصاد زمان فعلی نیست، بلکه هر برهه‌ای را بنگریم، با این پدیده مواجه می‌شویم. از ایجاد خشکسالی‌ها و قحطی‌های مصنوعی، تا اختیار و احتکار دولتمندان و سردمدارانی که هیچ‌چیز جز منافع خودشان مهم نبوده‌است. در ادامه‌ی این مطلب کوتاه با ما همراه باشید.

در این پست؛ چند پاراگراف از کتاب حاجی‌آقا، اثر صادق هدایت را انتخاب کردیم. در این بخش؛ حاجی‌آقای داستانِ هدایت که کردارش جز ریاکاری، دروغ، دزدی و فساد نیست، به دنبال شرکت در انتخابات مجلس است. این روایت؛ شاید نمونه‌ای از بغض ایران باشد که سال‌هاست گلوی ملتی را می‌فشارد…!

ماجرای امیرکبیر و ایران؛ همواره روایتی تلخ و آشناست، اما نباید فراموش کنیم که بذر افکار مدرن او با ریشه‌زدن در تجدد و سکولاریسم ثمراتی شیرین به همراه داشت. امیرکبیر به راستی می‌دانست که تنها راه پیشرفت ایران (به‌ویژه در آن‌زمان)، جداییِ دین از سیاست است که در ادامه می‌خوانید.

ایران همواره کشوری خشک و کم‌بارش بوده‌است، همان‌طور که اکثر کارشناسان و تاریخ‌دانان به آن اذعان دارند، اما از طرفی بارش‌های ناگهانی موجب سیل و صدماتی شده که حتی شما نیز دیده یا تجربه کرده‌اید. در این پست کوتاه وقوع شدید یک بارش در تبریز را می‌خوانید که موجب مدیریت بحران سیل می‌شود.

عاشق و عمامه‌ی سبز؛ ماجرای سوءاستفاده از مردم، به‌ویژه از زنان در جامعه‌ای خشک و خرافی، همواره مسئله‌ی مهمی در تاریخ معاصر ایران بوده‌است. این‌قدر در این خصوص حکایات و داستان‌های عجیب وجود دارد، که در زمان فعلی نیز می‌توانید آن‌ها را بشنوید، یا حتی با چشمان خود مشاهده کنید.

تعزیه و عزاداری در زمان قاجار؛ به‌خصوص در دوران پادشاهیِ ناصرالدین‌شاه قاجار، برگزاری مراسمات مذهبی به اوج خود رسید. در این مطلب؛ یک نمونه از نمایشنامه‌های خرافیِ عجیب تعزیه و سپس نقد و نظر میرزا فتحعلی آخوندزاده را در همین رابطه می‌خوانید. در ادامه با ما همراه باشید.