صحیفهی نور؛ در ۲۲ جلد، شامل مجموعۀ «بیانات، پیامها، مصاحبهها، احکام، اجازات شرعی و نامهها»ی سیدروحالله خمینی، پیش از ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ تا پایان عمر وی است. برخی از این بیانات بسیار تأملبرانگیز است. در این پست؛ چند مورد را به عنوان مثال مرور میکنیم.
علما با استقلال مخالف نیستند، مذهبِ علما استقلال است، دین اقتضا میکند بگوئیم. ما وسیله نداریم، مطبوعات دست ما نیست، علما را بد معرفی کردهاند. شما ببینید بیست و چند سال است از این کشف حجاب مفتضح گذشته است، حساب کنید چه کردهاید؟ زنها را وارد کردید در ادارات، ببینید در هر ادارهای که وارد شدند آن اداره فلج شد، فعلاً محدود است، علما میگویند توسعه ندهید، به استانها نفرستید، زن اگر وارد دستگاهی شد، اوضاع را بههم میزند، خواهید استقلالتان را زنها تأمین کنند؟ کسانی که شما از آنها تقلید میکنید، دارند به آسمان میپرند، شما به زنها وَر میروید؟! بد معرفی نکنید روحانیون خود را به دنیا، برای شما عیب است، اینها دردهایی است، اینها نصیحت است، ولی چه سود، آنها که باید بشنوند نیستند، اگر هم کسی باشد، آنچه را که قلب ما از آن درد دارد، نخواهد رساند.
شما خیال میکنید آن دزدی که شبها از دیوار با آنهمه مخاطرات بالا میرود و یا زنی که عفت خود را میفروشد، تقصیر دارد؟! وضع معیشت بد است که شب و روز اینهمه جنایات و مفاسد در روزنامهها میخوانید. اگر راست میگوئید، برای بیکاران کار پیدا کنید…!!!
منبع:
نگارش و گردآوری؛ قجرتایم
منابع؛ صحیفۀ نور ج۱، انتشارات مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امامخمینی