فرخ‌رو پارسا در سال ۱۳۰۱ در باغی خارج از شهر قم به دنیا آمد. مادر وی فخرآفاق پارسا از فعالان حقوق زنان و مدیر مجله‌ی جهان زنان بود و پدرش نیز فرخ‌دین پارسا کارمند وزارت بازرگانی و مدیر مجله‌های اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران و عصر جدید بود. این پست را از دست ندهید.

ایرج قادری در سال ۱۳۱۳ به دنیا آمد. برای رشته‌ی داروسازی در دانشگاه پذیرفته شد، اما به هنر رو آورد. اولین فعالیت سینماییِ ایرج قادری در سال ۱۳۴۳ با ایفای نقش در فیلم چهار راه حوادث به کارگردانیِ ساموئل خاچیکیان بود. همچنین وی در سال ۱۳۴۱ شرکت سینماییِ پانوراما را تأسیس کرد.

سابقه‌ی نام‌گذاریِ روز معلم به قبل از انقلاب در ایران برمی‌گردد و مناسبت آن، کشته‌شدن یکی از معلمان این سرزمین به‌نام ابوالحسن خانعلی در روز ۱۲ اردیبهشت سال ۱۳۴۰ در تجمع اعتراض‌آمیز آنان در میدان بهارستان بود. ابوالحسن خانعلی انسانی ساده و معمولی و بدون گرایش حزبی بود.

دوران ۵۰ ساله‌ی پادشاهیِ ناصرالدین‌شاه قاجار موسوم به تاریخ ناصری مانند دوران سلطنت فتحعلی‌شاه دوره‌ی قدرت طبقه‌ی روحانیون بود. همه‌چیز از یک خُدعه شروع شد! عده‌ای از مجتهدان در اوایل سلطنت ناصرالدین‌شاه برای مرعوب‌کردن او شایع کردند که ایل قاجار در واقعه‌ی کربلا به یزید کمک کرده‌است!

جالب است بدانید آنچه که به اصطلاح امروز ماله‌کش صادراتی گفته می‌شود، در تاریخ معاصر ما هم نمونه دارد. یکی از همین افراد میرزا شفیع‌خانِ نایب‌آجودان‌باشی، کاردار ایران در لندن است. این مرد در تاریخ ۲۶ اکتبر ۱۸۵۲م ضمن نامه‌ای به میرزا آقاخان نوری (صدراعظم) خبری اعلام می‌کند.

معجزه شده‌است! یک تاجر و یک روسپی به یکدیگر چسبیده‌اند! این همان خبر یا شایعه‌ای بود که در ایرانِ دوره‌ی قاجاریه منتشر شد. واکنش‌ها به این خبر متفاوت بود، اما بد نیست دیدگاه تأمل‌برانگیز ۲ تَن از اهالیِ قلم در همان دوره را بخوانید که عین‌السلطنه و احمد کسروی در مورد حرف مردم نوشته‌اند.

می‌توان گفت از سال ۱۳۱۲، قبل از ترور کسروی، او دیگر مورخ و محقق و دانشمند و زبان‌شناس نبود، بلکه دغدغه‌ی اصلاح جامعه و به قول خودش برانداختن پندارها را در سر داشت و در همین راستا آثاری را در زمینه‌ی نکوهش روحانیت و مبانیِ شیعی‌گری، صوفی‌گری و بهایی‌گری به رشته‌ی تحریر درآورد.