پیش‌زمینه‌ی نسل‌کُشیِ روهینگیا
پیش از روایت نسل‌کُشیِ روهینگیا باید بدانید که میانمار یا برمه (با نام رسمیِ جمهوریِ اتحادیه‌ی میانمار؛ کشوری در جنوب‌شرقیِ آسیا) نخست ضمیمه‌ی هند و جزء مستعمرات بریتانیا بود. در سال ۱۹۴۸م بریتانیا استقلال آن را اعلام کرد، از هند نیز جدا شد و نام برمه به میانمار تغییر یافت. ۷۰ درصد جمعیت آن بودایی، مابقی مسلمان و تعدادی هم ادیان دیگر را تشکیل می‌دادند. تا سال ۱۷۷۴م مشکل خاصی با یکدیگر نداشتند؛ در همین‌سال یک بوداییِ متعصب به قدرت رسید که بنای ناسازگاری با اسلام را گذاشت؛ قوانین اسلام را ملغی اعلام کرد، تبعیض علیه مسلمانان را تشدید نمود و آن را تبدیل به یک معضل شدید طیِ سال‌های آینده کرد.
روهینگیا؛ اولین تنش
اولین تنش بین بوداییان و مسلمانان در سال ۲۰۱۲م آغاز شد؛ در آن‌سال سه مرد مسلمان به جرم تجاوز و کشتن یک زن بودایی دستگیر شدند که یک‌نفر از آن‌ها خودکشی کرد و دو نفر بعدی نیز به اعدام محکوم شدند. از آن پس حمله‌ی بوداییان به منازل مسلمانان آغاز شد. در آن‌سال حدود ۲۰ هزار نفر مسلمان در حمله‌ی بوداییان کشته شدند که نیروهای نظامی به این کشتار دسته‌جمعی کمک می‌کردند. این کشتار در سکوت خبری انجام شد و خبرنگاران اجازه‌ی حضور در صحنه‌ها را نداشتند. پس از آن، دولت قوانین سختی را برای مسلمانان تعیین کرد؛ از جمله این‌که کارت هویت، گذرنامه، حق تحصیل، سفر، حق رفتن به حج، اجازه‌ی تعمیر مسجد و مدرسه را نداشتند. حق مالکیت بر زمین را هم نداشتند. برای کارهای اجباری فرستاده می‌شدند. بدون مجوز، اجازه‌ی ازدواج نداشتند و بیش از دو فرزند هم نباید داشته‌باشند.
روهینگیا؛ موج دوم
موج دوم این جنایات از ژوئن ۲۰۱۷م دوباره شکل گرفت؛ یک اتوبوس که حامل مسلمانان بود، مورد حمله‌ی بوداییان قرار می‌گیرد. در این درگیری یک بودایی کشته می‌شود و همین بهانه‌ای برای نسل‌کشی وحشیانه‌ی بوداییان می‌شود. متعاقب این حادثه، شبه‌نظامیان تندروی بودایی به مناطق مسلمان‌نشین حمله می‌کنند و سپس ۲۰ روستا و دو هزار واحد مسکونی را به آتش می‌کشند. چند روز پس از آن، حملات بوداییان به حمایت ارتش آغاز می‌شود که هزاران‌نفر مسلمان کشته و زخمی، و حدود ۲۰۰ نفر ربوده می‌شوند. این کشتار نسبت به سال ۲۰۱۲م شدت بیش‌تری گرفت؛ چرا که هزاران‌نفر آواره شدند و بیش از دو هزار نفر در محاصره قرار گرفتند.
آزار مسلمانان با حمایت دولت
کماکان به خبرنگاران اجازه حضور نمی‌دادند و ماجرا در سکوت خبریِ رسانه‌ها ادامه داشت و تصاویری دردناک از طریق اینترنت منتشر می‌شد که بسیار تکان‌دهنده بود. کشتار زنان و کودکان خردسال، تجاوز، کمبود غذا و بهداشت، بیماری‌های واگیردار، عدم دسترسی به دارو و درمان، آزار وحشیانه‌ی کودکان، زنان و مردان، قتل‌های بدون مجوز و تجاوز در حضور دیگران نیز از جمله اتفاقات عادیِ این روایت تلخ است. تصاویر به‌قدری تکان‌دهنده‌ست که توان تماشای این صحنه‌ها آسان نیست. دولت میانمار اعلام کرده‌بود که مسلمانان جزء شهروندان این کشور نیستند و عملاً در قتل و کشتار، حامیِ متجاوزین بود. چندی بعد «روزنامه‌ی دی‌ولت» چاپ آلمان گزارشی نوشت و اعلام کرد که مشاور دولت میانمار «آنگ سان سو چی» برای دموکراسی، جایزه‌ی صلح نوبل دریافت کرده‌است و ضمن آن، کشتار مسلمانان را شرارتی بزرگ خواند. جمهوری‌اسلامی نیز در اعتراض به این جنایات چندین اعلامیه صادر کرد، اما عملاً اقدام خاصی صورت نگرفت. در ادامه تصاویری تلخ و دردناک مربوط به فجایع نسل‌کُشیِ روهینگیا در میانمار را مشاهده می‌کنید. (۱۸+)
نگارش و گردآوری؛ قجرتایم
