مری کسات؛ نقاشی تنها که از مادران و فرزندان می‌کشید! + آثار

مری کسات، نقاش آمریکاییِ قرن ۱۹م و سبک نقاشیِ وی امپرسیونیسم بود و بیشتر دوران بزرگسالی‌اش را در فرانسه گذراند؛ جایی که با ادگار دگا ملاقات کرد و با وی پیوند دوستی بست و همچنین جایی که بعدها آثارش را در میان امپرسیونیست‌ها به نمایش گذاشت. امیدوارم روایت این هنرمند را بخوانید.
مری کسات

«مری کسات» یک نقاش امپرسیونیست اهل آمریکا بود. او در ۲۲ مِی ۱۸۴۴م در پنسیلوانیا، در نزدیکیِ پیتسبورگ به دنیا آمد. پدر او یک دلال بورس و مادرش نیز تحصیل‌کرده بود. «مری» یکی از هفت فرزند خانواده بود که دو تای آن‌ها در کودکی فوت کردند. خانواده‌ی او معتقد بود که خوب است برای تحصیل، فرزندان‌شان مسافرت کنند. بنابراین «مری» پنج سال از دوران زندگی‌اش در مقاطع تحصیلی را در اروپا گذراند و از لندن، پاریس و برلین دیدن کرد. او زبان آلمانی و فرانسوی را فرا گرفت و همچنین اولین دروس خود را در زمینه‌ی طراحی و موسیقی گذراند. «مری» مصمم بود تا مستقل شود و بر روی پاهای خودش بایستد و پس از آن، تصمیم گرفت که هنر بخواند.

مری کسات
حمام کودک، ۱۸۹۳م

خانواده‌اش، به‌ویژه پدرش نمی‌خواستند که او یک هنرمند حرفه‌ای شود، اما او در ۱۶ سالگی در آکادمیِ هنرهای زیبای پنسیلوانیا در فیلادلفیا شروع به تحصیل کرد. او تا پایان جنگ داخلیِ آمریکا در آن‌جا به تحصیل در رشته‌ی هنر ادامه داد. وقتی تصمیم به رفتن گرفت، احساس کرد که در آکادمی به اندازه‌ی کافی یاد نمی‌گیرد، البته معلمان و اساتید هنر نیز در آن زمان چنین احساس می‌کردند که هنر برای زنان مهم نیست، یا حتی اصلاً نیاز نیست! «مری» هم تمام امکاناتی که سایر دانش‌آموزان (مخصوصاً پسران) داشتند را نداشت. بنابراین او در سال ۱۸۶۶م در سن ۲۲ سالگی به همراه مادرش به پاریس نقل‌مکان کردند.

مری کسات
خیاطیِ مادر جوان، ۱۹۰۰م

همان‌طور که اشاره شد، زنان اجازه نداشتند که در مدرسه‌ی هنر درس بخوانند و در پاریس هم بدین شکل بود؛ به همین دلیل، او با برخی از معلمان هنر، دروس را به صورت خصوصی گذراند. او با کپی‌برداری از نقاشی‌های موزه‌ی لوور در پاریس و طرح‌های متعددِ آنان که در تاریخ به‌جا مانده‌است تمرین کرد. موفقیت او در نمایش آثار هنری‌اش خیلی‌زود در حال وقوع بود، اما در سال ۱۸۷۰م با بدشانسی روبه‌رو گشت و به دلیل شروع جنگ در فرانسه، به آمریکا بازگشت. در طول مدت اقامتش در آمریکا، او نتوانست معلمان هنر و نقاشی‌های چندانی برای تحصیل خصوصی و تمرین به‌دست آورد، یا حتی کسی نبود و حاضر نشد تا آثار هنریِ او را خریداری کند. او فکر می‌کرد که اگر نتواند برای ادامه‌ی تحصیل به اروپا بازگردد، باید نقاشی را کنار بگذارد و فکر آن را هم از سرش بیرون آورد. البته بدشانسیِ قبلی این‌بار در سال ۱۸۷۱م به خوش‌اقبالی‌اش انجامید و جنگ در فرانسه به پایان رسید و توانست مجدداً به اروپا بازگردد. همچنین او قبل از بازگشت به پاریس، یک نمایشگاه در آمریکا افتتاح نمود و سپس به اسپانیا و ایتالیا سفر کرد.

شاید این پست هم برای شما جالب باشد:  اقتصاد ایران؛ تولید نفت همیشه برای عده‌ای خاص!
مری کسات
مادری که موهای فرزندش را شانه می‌کند، ۱۸۷۹م

زمانی که «مری» به فرانسه بازگشت، شروع به یافتن مخاطب برای هنر خود کرد، اما پس از چندسال با توجه به این‌که دیگر هنرمندان از امتحان‌کردن چیزهای جدید خودداری می‌کردند، ناامید شد. در همین زمان هنرمند همکارش «ادگار دگا» از او دعوت کرد تا به امپرسیونیست‌ها بپیوندد که با خوشحالیِ تمام این کار را انجام داد. امپرسیونیست‌ها به‌جای ترسیم تصاویر دقیق و واقع‌بینانه، می‌خواستند از نور و رنگ استفاده کنند تا تصوری از یک لحظه در زمان ایجاد شود. «مری» با «ادگار دگا» و دیگر امپرسیونیست‌ها، هنر خود را آزمایش کرد و شروع به کار نمود. وی با رشد و کسب موفقیت‌های بیشتر، مقداری از سبک امپرسیونیستی دور شد و سعی کرد تا هنر را به تنهایی کشف کند. او کم‌کم مورد احترام هنرمندان و هنردوستان قرار گرفت و برخی نیز لقب «گنج آمریکایی» را به او دادند. به دنبال آن، فرانسه نیز در سال ۱۹۰۴م، نشان «لژیون دونور» را به دلیل مشارکت در هنر به او اعطا کرد. «مری کسات» هرگز و هیچ‌وقت ازدواج نکرد و بچه‌دار هم نشد، اما بسیاری از مشهورترین آثار هنریِ او، رابطه‌ی بین مادر و فرزندان را نشان می‌دهد.

ادگار دگا
تصویری از ادگار دگا

«مری کسات» در اواخر عمرش تقریباً نابینا شد و دیگر قادر به نقاشی‌کردن نبود. او در تاریخ ۱۴ ژوئن ۱۹۲۶م درگذشت و در فرانسه به خاک سپرده‌شد. امروزه «مری کسات» را به‌خاطر نقاشی‌هایش از مادران و فرزندان به یاد می‌آورند، اما آثار متنوع دیگری نیز از خود به‌جا گذاشته که در موزه‌های آمریکا نگهداری می‌شوند. او می‌خواست تا جوانان آمریکایی بتوانند تحصیل در رشته‌ی هنر، به‌ویژه برای نقاشی را بدون سفر به اروپا فرا گیرند؛ همان چیزی که در خانواده‌اش محکوم به انجام آن شد. «مری» همچنین از حقوق زنان هم حمایت می‌کرد الهام‌بخش بسیاری از زنانی بود که می‌خواستند هنرمند شوند و شرایط زمانی و تاریخی، شکل دیگری را برای‌شان رقم زده‌بود.

شاید این پست هم برای شما جالب باشد:  دکتر «نجیب» طالب صلح بود، اما سلاخی شد! + تصاویر و فیلم (۱۸+)
مری کسات
پرستار در حال خواندن کتاب برای یک دختربچه، ۱۸۹۵م

در ادامه، چند اثر از «مری کسات» را مشاهده می‌کنید.

مری کسات
مادر و کودک، ۱۹۰۶م
مری کسات
بوسه‌ی مادری، ۱۸۹۶م
مری کسات
کودک در حال خشک‌شدن توسط مادرش، ۱۸۹۶م
مری کسات
یک زن به همراه دخترش در حال رانندگی، ۱۹۰۰م
مری کسات
امی و فرزندش، ۱۸۸۹م
مری کسات
دو خواهر خردسال
مری کسات
مادری که موهای دختربچه‌اش را شانه می‌کند، ۱۹۰۱م
مری کسات
زنی با یک گردنبند مروارید در لژ، ۱۸۷۹م
مری کسات
نوازنده‌ی ماندولین (عود فرنگی)، ۱۸۷۲م
مری کسات
زن جوان در فضای سبز در آفتاب، ۱۹۱۴م

نگارش و گردآوری؛ قجرتایم

اگر به «تاریخ» علاقه‌مند هستید؛ پیشنهاد می‌کنیم حتما در اینستاگرام خود به خانواده‌ی بزرگ ۳۴۰,۰۰۰ نفری «قجرتایم» بپیوندید! صفحه‌ی اینستاگرام ما به صورت «روزمره»، بروزرسانی می‌شود؛ پس همین حالا افتخار بدهید و در اینستاگرام خود شناسه‌ی «QajarTime» را جستجو و فالو کنید.

5/5 - (6 امتیاز)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *