«دیان آربس» که با نام اصلیِ «دیان نمروف» در تاریخ ۱۴ مارس ۱۹۲۳م در شهر نیویورک و در خانوادهای یهودی و ثروتمند به دنیا آمد، یکی از متمایزترین عکاسهای قرن ۲۰م بود که بهخاطر پُرترههای عجیبوغریب و سوژههای ناهماهنگاش شناخته میشد. استعدادهای هنریِ وی در سنین جوانی نمایان شدند و در دبیرستان، نقاشیها و طراحیهای جذابی کشیدهبود. در سال ۱۹۴۱م او با یک هنرپیشهی آمریکایی بهنام «آلن آربس» ازدواج کرد که با آموزش عکاسی به وی، استعداد هنریِ «آلن» را گسترش دادهبود. آنها با همکاریِ یکدیگر در زمینهی مُد موفقیتهای زیادی کسب کردند، اما در مدت کمی «دیان آربس» به تنهایی این فعالیت را ادامه داد. عکسهای غیرمعمولیِ او از مردمی که در زمان زندگی در نیویورک میدید، باعث شدهبود تا یک تصویر خاص و جذاب از شهر نیویورک ثبت شود.
«دیان آربس» میگفت که میخواهد با دوربین «تاریخ اجتماعی» را بنویسد و چنین کتابی، یکپارچه حقیقت است؛ زیرا که دوربین آیینه است و دروغ نمیگوید و با قلم فرق بسیاری دارد. در واقع «دیان آربس» عکاس جبر حاکم بر زندگیِ مردم است؛ مردمانی که نقصهای آنها از بدو تولد همراهشان بودهاست. او برای یافتن سوژههای خود به بیمارستانها، به محلههای فقیرنشین شهرها، به میان خانهبهدوشها، گدایان، زنان تَنفروش، سالخوردگان تنها، معلولان و… میرفت و در حالت خاصی که منعکسکنندهی وضعیت آنان باشد، از ایشان عکس میگرفت. دولتمردان و سیاستمدارانِ ازکارافتاده را هم در روزهای ناتوانی، مستثنی نمیکرد. وی برای یادآورشدن این نکته که از پیری و مُردن گریز نیست، عکسهای زن و شوهرها را در روز عروسی در کنار عکسهای ۵۰/۶۰ سال بعدِ آنان قرار میداد و مونتاژ میکرد.
«دیان آربس» در بیشتر مدت کار حرفهایِ خود برای ثبت پرترهها، از فلاش استفاده میکرد که نتیجهی آن شفافیت و کنتراست بسیار بالا بین موضوع و پسزمینه است. با این حال، تقریباً تمام پرترههای دیگری که در فضای بیرونی قرار دارند، بدون فلاش گرفته شدهاند. شاید وی خواسته مزاحمتی برای افراد ایجاد نکند، که نتیجهی آن فقدان کنتراست و ایجاد طیف خاکستریست که فرد یا موضوع را بسیار واقعی مینمایاند. بخشی از قدرت پرترههای «آربس» به دلیل استفاده از کادر مربع است؛ کادر مربع، به دلیل تساویِ اضلاع، از نظر دیداری دارای فشردگیِ بیشتریست و سبب تمرکز دید بر موضوع اصلی (در اینجا پرترهها) میشود.
«دیان آربس» با اینکه در اواخر دههی ۶۰م از لحاظ حرفهای در حال پیشرفت بود، چالشهای شخصیِ متعددی داشت. ازدواج او با «آلن آربس» در سال ۱۹۶۹م به طلاق منتهی شد و بعد از آن، او درگیر افسردگی شد. نهایتاً وی در تاریخ ۲۶ جولای ۱۹۷۱م در آپارتمان خود در شهر نیویورک اقدام به خودکشی کرد. آثار او هنوز هم علاقهمندان زیادی دارد و زندگیاش نیز در سال ۲۰۰۶م سوژهی فیلم «Fur» با بازیِ «نیکول کیدمن» بهجای «آربس» بودهاست. در ادامه، تصاویری بهیادماندنی از میزان هنر و نبوغ او در این حرفه را مشاهده میکنید.
نگارش و گردآوری؛ قجرتایم