در مورد ماجرای نوروز و شمشیر باید گفت که در دوران سیاه استیلای مسلمین صدر اسلام بر ایران، مأمورین بنی‌امیه در فارس، میوه‌های باغ‌ها را به بهای زیادتر از حد معمول تخمین می‌زدند و مطابق ارزیابیِ ظالمانه‌ی خود، از آنان مالیات می‌گرفتند. بر زمین‌ها بایر نیز مالیات وضع می‌کردند و مرتباً روش‌های جدیدی برای غارت اموال ایرانیان اختراع می‌شد! از ایرانیان هرسال در عید نوروز مالیاتی به‌نام «عیدی» (البته که نوروز با طعم شمشیر!) می‌گرفتند و در زمان معاویه این عیدی در حدود ۱۰ میلیون دِرهم می‌شد. هرکس زن می‌گرفت باید شیرینی ازدواج می‌پرداخت! اگر می‌خواست عرض حال بنویسد، باید مالیات فوق‌العاده به‌نام قلم و دوات بپردازد. پیمانه‌ی آنان در موقع تحویل‌گرفتن جنس، غیر از پیمانه‌ای بود که برای تحویل‌دادن به کار می‌بردند!
پی‌نوشت؛ خلاصه آنکه همین‌که خلفای بنی‌امیه دست به یغما و غارت اموال مردم زدند، عمال و مأمورین آن‌ها نیز بدتر از خودِ آنان به جان مردم افتاده و هرچه خواستند گرفتند. حتی مأمورین جزء؛ مانند نویسندگان و تحصیل‌داران و امثال آنان، به‌قدر تواناییِ خود بر مردم ستم می‌کردند… همچنین برای آشنایی با قیام‌های متعدد ایرانیان و سردارانی چون بابک خرم‌دین نسبت به همین شرایط حاکم بر ایران، می‌توانید اپیزود پنجم پادکست رادیو قجرتایم را بشنوید.
نگارش و گردآوری؛ قجرتایم
منابع؛
تاریخ تمدن اسلامی، ج۲، زیدان، جواهرکلام، انتشارات امیرکبیر
تاریخ اجتماعی ایران، ج۲، راوندی، انتشارات نگاه
