قرمطیان گروهی از ایرانی‌هایی بودند که پس از قیام‌های قبل از خود، مستقلاً وارد صحنه‌ی مبارزه شده، به قیام‌های دیگری در بحرین و عربستان پرداختند و حکومتی تشکیل دادند که از نظر تأسیس نظام اجتماعی برای رفاه مستمندان بسیار مهم بود. قشر بازرگانان و روشنفکران نیز از حامیان آن‌ها بودند.

زکریای رازی متولد سال ۲۴۳خ در شهر ری، در جوانی عود می‌نواخت و گاهی شعر می‌سرود. بعدها نیز به زرگری و کیمیاگری روی می‌آورد. جرج سارتن ملقب به پدر تاریخ علم، او را بزرگ‌ترین دانشمند ایرانی و جهان اسلام در زمان قرون وسطی می‌داند، اما باورهای مذهبیِ او بسیار متفاوت بوده‌است.

زبان فارسی، زبان رسمی و رایج در چند کشور مختلف است که پیشینه‌ی تاریخی دارد و این موضوع بر باستان‌شناسان نیز پوشیده نیست، اما تغییرات در زبان ما پس از حمله‌ی اعراب به ایران، باعث شده تا بگویند زبان فارسی، از لغات عربی ساخته شده‌است که در ادامه به این موضوع خواهیم پرداخت.

ایلخانان یا ایلخانیان سلسله‌ای مغول در ایران بودند و پایتخت‌شان نیز به ترتیب در تبریز، سلطانیه (در زنجان) و مراغه بود که در سال ۱۲۵۶م بنیان‌گذاری شد و تا سال ۱۳۵۶م به مدت صد سال حکومت کردند؛ در این‌زمان هشت پادشاه از این سلسله سلطنت نمودند که خشونت، یکی از ارکان آنان بود.

صفویان دودمانی شیعه بودند که در سال‌های ۸۸۰ تا ۱۱۰۱خ (۱۵۰۱ تا ۱۷۲۲م) حدوداً به مدت ۲۲۱ سال بر ایران فرمانروایی کردند. در این پُست چند نمونه شکنجه در تاریخ ایران و مجازات‌های جدید در زمان پادشاهان صفوی از جمله شاه عباس اول، شاه عباس دوم، شاه صفی و شاه سلیمان را می‌خوانید.

شاه اسماعیل صفوی بنیان‌گذار سلسله‌ی صفویه در ایران است که پس از گذشت نُه قرن از سقوط شاهنشاهیِ ساسانی، یک فرمانرواییِ یک‌پارچه‌ی ایرانی بر کشور مسلط شد، اما در این پُست به آغاز قیام وی تا نگرشی به شروع و شیوع خرافات خواهیم پرداخت که شاید مقداری از این وقایع بی‌خبر باشید.

ابوریحان بیرونی در شهر کاث به دنیا آمد و حدوداً در ۷۵ سالگی در غزنه درگذشت. او پس از کسب علم و دانش، در دربار چند پادشاه غزنوی و مأمونی خدمت کرد و البته حضور او در کنار سلطان محمود با حواشیِ بسیاری همراه بوده‌است. با همه‌چیزدان و آزاداندیش تاریخ ایران بیشتر آشنا شوید.