سلبریتی کیست؟ این پدیده را چگونه باید داوری کرد؟ چه نسبتی میان او و جامعه وجود دارد؟ اصلاً چگونه ساخته می‌شود؟ درِ ورود به جرگه‌ی سلبریتی‌ها کجاست؟ ما چه موضعی باید نسبت به آن‌ها داشته باشیم؟ قدرت سیاسی، کاریزما، شهرت، محبوبیت، قهرمانی و جذابیت، کسی را سلبریتی نمی‌کند!

نخستین مکان نمایش فیلم برای عموم در تهران در سال ۱۲۸۳خ، دو سال پیش از صدور فرمان مشروطیت در تهران، توسط ابراهیم‌خان صحاف‌باشی افتتاح شد. سینمای ایران با ر‌وی‌کارآمدن رضاشاه پهلوی با سرعتی ملایم راه توسعه و ترقی را پیمود، اما پس از انقلاب اسلامی، دچار دگرگونیِ زیادی شد.

در جنگ اقتصادی، کل کشور به خاکریز جنگ بدل می‌شود و تَرکش‌های اقتصادیِ آن، بخش بزرگی از مردم را هدف می‌گیرد. درست است که در انفجار بمب‌های اقتصادی کسی بی‌درنگ شاهرگ‌بُریده نمی‌شود و جان نمی‌دهد، اما آینده یا دسترنج سال‌ها تلاشش بـه سادگی می‌سوزد، اما دلیل این مشکلات چیست؟

اکنون بیش از ۸۰ سال از تأسیس حزب توده گذشته‌است؛ حزبی که از سال ۱۳۲۰خ آغاز به فعالیت کرد و روشنفکران، دانشجویان و کارگران از اعضای مؤثر آن بودند. هر چند که حزب توده در جذب روحانیون، روستاییان، بازرگانان و بازاریان ناتوان بود، اما تلاش زیادی در گرفتن مناصب مهم دولتی داشت.

فضل‌الله نوری مازندرانی، معروف به شیخ فضل‌الله نوری (یا شیخ نوری) در سال ۱۲۲۲خ در کجور مازندران به دنیا آمد. او در فقه و اصول به درجه‌ی اجتهاد رسید و از بهترین شاگردان حاج میرزا حسن شیرازی بود. وی با مشروطه و قانون‌اساسی آن‌زمان مخالفت‌های بسیاری داشت که در ادامه می‌خوانید.

می‌گویند نهضت تنباکو یا جنبش تنباکو، اولین تجربه‌ی مبارزه‌ی علنی در ایران است که مانع نفوذ استعمار شد، اما پایان این قیام با توجه به لغو قرارداد رژی و سپس بخشیدن انحصار صدور تنباکو به یک شرکت فرانسوی، گویی خواست میرزای شیرازی بابت خون‌بهای کشته‌شدگان را هیچ می‌شمارد!

دانش و تجربه از مهم‌ترین عوامل تحول در جامعه ایران در نیم‌قرن گذشته بوده‌است که به واسطه‌ی تحصیل، انقلاب، جنگ، کشاکش سیاسیِ داخلی و خارجی، و البته توسط عوامل دیگر به دست آمده‌است. همچنین نباید فراموش کرد که زنان/دختران از عناصر مهم در همین تغییرات اجتماعی بوده‌اند.

در پیِ جنگ‌های ایران و روسیه در زمان قاجار که در دو دوره به وقوع پیوست، نتیجه‌ی دوره‌ی اول جنگ ایران و روس، انعقاد عهدنامه‌ی گلستان بود که حاکمیت بر بخش‌های مختلفی از ایران سلب و به روسیه واگذار شد، اما جنگ دوم حاصل قمپزهایی بود که با عهدنامه‌ی ترکمانچای به پایان رسید!

بریتانیا در سال ۱۹۶۸م خروج نیروهای خود از بحرین را رسماً اعلام کرد و محمدرضاشاه پهلوی گفت که از حق حاکمیت ایران بر بحرین منصرف نشده‌است. پیش‌تر در پُستی مفصل به جدایی بحرین به واسطه‌ی یک همه‌پرسی پرداخته‌ایم، اما در این پُست نگاهی کوتاه و تاریخی به استقلال بحرین داریم.

چه شده که جامعه مدنی ایران این‌همه تغییر کرده‌است؟ مهم‌ترین عامل تغییر نسبت به دهه‌ها و نسل‌های پیشین در ایران چیست؟ همان نسل توسری‌خورده، امروز بزرگ شده، میانسال شده، پدر و مادر شده، و دیگر اجازه نمی‌دهد فرزندانش تحقیر شوند و اصلاً تحقیر و کتک و اعمال سلطه را نمی‌پذیرد!