آدام اوپل در سال ۱۸۳۷م در آلمان متولد شد. پدرش قفل‌ساز بود و آدام نیز تا سن ۲۰ سالگی در کنار او مشغول به این حرفه بود. زمانی که او بزرگ‌تر شد، تصمیم گرفت تا از خانواده‌ی خود جدا شود؛ پس به بلژیک رفت و به‌عنوان یک شاگرد قفل‌ساز مشغول به کار شد و مدتی هم در آنجا کار کرد.

۹ می ۱۸۰۰م زادروز جان براون است؛ مردی مبارز و اندیشمند که برای آزادیِ نوع بشر به‌پاخاست و برده داری را یک اقدام غیر بشری و گناه مطلق می‌دانست! وی که در الهیات تحصیل کرده‌بود، چون از راه‌های مسالمت‌آمیز نتوانست به الغاء بردگی در آمریکای قرن ۱۷م برسد، تصمیم به اقدام مسلحانه گرفت.

جنگ خاتمه یافته‌است و سلاح‌ها خاموش‌اند. این جمله را خانم تاینرت در سال ۱۹۴۵م در خاطرات شوهرش نوشت، روزی که اردوی آلمان در همه‌جا بعد از جنگ جهانی دوم، موافقت تسلیمیِ خود را اعلام کرد. اندکی بعد، شوهر خانم تاینرت، نخست زن و سپس خود را کشت، اما در ۸ مِی در آلمان چه اتفاقی افتاد؟!

پل گوگن در سال ۱۸۴۸م در پاریس به دنیا آمد. تولد وی هم‌زمان با خیزش‌های انقلابی در سراسر اروپا بوده‌است. پدرش یک ژورنالیستِ لیبرال از خانواده‌های کارآفرین بود که پس از نوشتن مطلبی در روزنامه که در آن از دولت فرانسه به جهت سرکوب‌ها انتقاد می‌کرد، مجبور به گریختن از فرانسه شد.

رابیندرانات تاگور زاده‌ی ۱۸۶۱م و درگذشته‌ی ۱۹۴۱م، شاعر، فیلسوف، موسیقی‌دان و چهره‌پرداز اهل بنگال در هند بود. نام‌آوریش بیشتر به‌خاطر شاعریِ اوست. وی نخستین آسیاییِ برنده‌ی جایزه‌ی نوبل بود که از فرم‌های جدید نظم و نثر و استفاده از زبان محاوره‌ای در ادبیات بنگالی رونمایی کرد

بنیتو موسولینی روزنامه‌نگار بود، اما به اولین دیکتاتور فاشیست اروپا تبدیل شد. او به وضوح می‌گفت: فقط وقتی قوی می‌شویم که هیچ دوستی نداشته‌باشیم. او به فاشیسم باور داشت و معتقد بود که این نظام حکومتیِ خودکامه، می‌تواند راه را برای اجرای تمام ایده‌ها و اهدافش هموار کند.