در ۲۲ مِی سال ۱۹۰۶م، «برادران رایت» اختراع خود؛ یعنی هواپیما را در ایالات متحده به ثبت رساندند، اما این کار به همین راحتی صورت نگرفت و پشت آن زحمات و تلاش‌های بسیاری وجود داشت. «برادران رایت» فرزندان کشیشی بودند که به سبب تنگ‌دستی نمی‌توانست وسیله‌ی تحصیل آنان را فراهم آورد. از این رو، این دو برادر که به کارهای فنی و ساختمان موتورها و ماشین‌ها علاقه‌مند بودند، یک کارگاه دوچرخه‌سازی تأسیس کردند.
زمانی که «اُرویل رایت» هفت ساله بود، شخصی یک اسباب‌بازی به شکل بالگرد به وی داد که پس از کوک‌کردن، کمی به هوا می‌رفت. این بازی چنان «اُرویل» را شیفته‌ی خود ساخت که بر آن شد تا خود، یک بالگرد بزرگ‌تری بسازد. «اُرویل» چنین می‌پنداشت که اگر بتواند یک بالگرد بزرگی بسازد، پس خواهد توانست که با آن پرواز کند! علاقه‌ی روزافزون او به پرواز باعث شد که هر روز بادبادکی درست کند و آن را به پرواز درآورد. از این رو، به‌زودی به ساختن بادبادک‌های جعبه‌ای که می‌توانستند بسیار بالا بروند، توفیق یافت.
«اُرویل» پس از آن‌که از جریان ساخت بالن‌های پرنده در آلمان مطلع شد، با کمک برادرش «ویلبر»، هواپیمای بی‌موتور کوچکی ساخت و آن را به پرواز درآورد، ولی آنان پس از چندی متوجه شدند که با این وسیله، کسی قادر به پرواز نخواهد بود؛ چرا که این هواپیما فقط تابع جریان باد است. از این رو، به تکمیل بادبادک جعبه‌ایِ خود پرداختند. تکمیل این بادبادک باعث ساخت هواپیمای بی‌موتور دیگری گردید که تا حدودی قابل کنترل بود. «برادران رایت» در سال ۱۸۹۹م با این هواپیما پرواز کردند. با این حال از تلاش دست برنداشتند و بالاخره پس از زحمات فراوان، بر روی هواپیمای خود موتور نصب کردند. سرانجام در روز ۱۷ دسامبر ۱۹۰۳م آرزوی دیرینه‌ی آنان تحقق یافت و اولین هواپیمای موتوردار جهان به مدت ۵۹ ثانیه در آسمان پرواز کرد…!
کلیپ کمیاب و کمتر دیده شده از نخستین پرواز بردران رایت با هواپیمای خود در سال ۱۹۰۳ میلادی
پس از این پرواز، «برادران رایت» شهرتی فراگیر یافتند. با این حال باز هم برای تکمیل اختراع خود تلاش کردند، تا این‌که در پروازهای بعد، موفق به ثبت رکورد پرواز ۵۶ دقیقه در آسمان گردیدند. هر چند «ویلبر رایت» در تاریخ ۳۰ مِی ۱۹۱۲م درگذشت، ولی «اُرویل» مدت‌ها بعد از او دنباله‌ی اختراع بزرگ خود را گرفت و در تکمیل بیشتر آن کوشید و جهان را با دنیای هواپیما آشنا کرد. «اُرویل رایت» پس از دَه‌ها سال تلاش خستگی‌ناپذیر، سرانجام در ۱۷ دسامبر ۱۹۴۸م، درست ۴۵ سال پس از آزمایش موفقیت‌آمیز اولین پرواز هواپیمای موتوردار جهان، در اوج شهرت و افتخار در ۷۷ سالگی درگذشت. ساخت هواپیماهای غول‌پیکر و سریع امروزی و جابه‌جاییِ فوریِ بار و مسافر در اقصی نقاط جهان، مرهون تلاش‌های فراوان «برادران رایت» می‌باشد.
البته باید این نکته را ذکر کرد که قبل از «برادران رایت» در گوشه‌و‌کنار این کره‌ی خاکی، انسان‌ها رؤیای پرواز را در سر می‌پروراندند. به‌عنوان مثال، بر اساس افسانه‌های کهن که در کتاب‌های چینی آمده‌است، «ون هو» یکی از مخترعین و البته اربابان چینی بوده‌است که به‌خاطر درست‌کردن صندلیِ پرنده، جانش را از دست داد! این فرمانروا در یکی از ابداعات عجیب خود، ۴۷ موشک را به صندلی متصل کرد و قصد داشت که با کمک این صندلی پرواز کند! پس از روشن‌شدن موشک‌ها، صندلی به آسمان رفت و منفجر شد! پس از آن‌که دود و گرد و خاک فرونشست، دیگر اثری از «ون هو» نبود! یکی‌دیگر از این اشخاص، هم‌وطن خودمان «ابونصر اسماعیل بن حمّاد جوهری»، ادیب و متفکر قرن چهارم هجری؛ یعنی نزدیک به هزار سال پیش است. وی در جریان تلاش برای پرواز با دو بال چوبی، پس از پرش از بام مسجدی در نیشابور، جان خود را از دست داد! در ادامه، آلبوم تصاویر مربوط به پست را مشاهده می‌کنید.
نگارش و گردآوری؛ قجرتایم
